19 Ocak 2011 Çarşamba

: (

Elimde bir sihirli değnek olsa değiştireceğim ilk şey "kendim" olurdum herhalde. Aslında kendimle ilgili bir şikayetim yoktu bu zamana kadar. Ama şu sıralar bir sıkıntı halini aldı...Kendimden sıkılır oldum, her şeyden vazgeçer bir duruma geldim. Bu da bir süreç belki ... Gelip geçecek bir dönem... Belki ilerde bugünlerimi arayacağım bile...Ama hiç geçmeyecekmiş gibi geliyor bana. Her şey aynı. Her gün aynı. Farklılaştırmaya çalıştıkça battığım, pişman olduğum zamanlar bunlar... Kimseye anlatamıyorum,çünkü anlamıyorlar...Anlatınca klasik "geçer" şeklinde cevap veriyorlar... Bunların hiç bir yararı olmuyor tabii...

Hayatta sevmediğim şeylerin başındadır belirsizlik...Ne olacak, şöyle mi yapsam yoksa böyle daha mı iyi , daha iyi bir fırsat çıkarsa ? Beklesem mi bir süre daha ? Keşke beklemeseydim diyordum ya şimdiye kadar ? Bu iyi ama ben bunu yapmak istemiyorum ki ? Şeklinde kendi kendime sorularım oluyor... Cevabını veremediğim sorular ne yazık ki...

Ne yapacağını bilememek çok kötü bir şey... Böyle bir psikolojide insanın huyu suyu değişiyor resmen... Değiştirmek istediklerim belki kendiliğinden belki de biraz zorlamayla değişti. İyi oldu belki de. Bilemiyorum şimdilik... Ama hala insanın kendini bir yere ait hissetmemesi çok kötü... Orda olmalıyım dediğim yerlerde olamıyorum. Onunla olmalıyım dediğimle de olamıyorum...

Memnuniyetsizlik denilen şey insanın içini yiyip bitiriyor... Hiç hissetmediği duyguları hissetmeye başlıyor insan... Hayatın adaletsizliği her fırsatta kendini gösteriyor..Hatırlamak istemediğiniz şeylerden kaçışın olmadığını anlıyorsunuz. Tüm bunların arasında biraz mutlu olmak için çabalıyorsunuz. Şükrediyorsunuz yine de her şeye elinizden geldiğince. Ama o isyan duygusunu bastırmak bazen çok zor olabiliyor. Her şeye rest çekip çekip gitmek istiyorsunuz...Yapamıyorsunuz ve başa dönüyorsunuz... :(

1 yorum:

Adsız dedi ki...

I am Glad i discovered this site.Added beneaththeground.blogspot.com to my bookmark!